η Μαρία ζωγραφίζει

Ενα ωραίο τραγουδάκι απο τον φίλο μου στο fb Αλέξη για να χαλαρώσουμε λίγο .



Ευχαριστώ Αλέξη .

ΔΙΕΚΔΗΚΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ..

http://opateras.blogspot.com/2011/07/blog-post_60.html

Συγκλονιστική επιστολή μιας μάνας που αποκαλύπτει τη γύμνια των δομών Πρόνοιας

Η Γεωργία Τσούμπα είναι Φίλη μας μητέρα διδύμων αυτιστικών παιδιών, ενώ τελευταία έχασε το σύζυγό της από καρκίνο.

Εδώ και 20 χρόνια δίνει έναν τιτάνιο αγώνα για να παιδιά της, καθώς δεν«υπάρχουν δημόσιες δομές και υπηρεσίες για να υποστηρίζουν το νέο ζευγάρι, τη μητέρα που μεγαλώνει ανάπηρα παιδιά»

Με την Γεωργία γνωριστήκαμε μέσα στην Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και δώσαμε αγώνα για τα προβλήματα των Αυτιστικών Παιδιών , η Γεωργία συνεχίζει όπως όλοι μας να δίνει τον Αγώνα της παλεύοντας καθημερινά με Αξιοπρέπεια και την δύναμη .

Η ανοιχτή επιστολή της προς τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο αποτελεί κατάθεση ψυχής της μάνας που βρίσκεται σε απόγνωση.

Μεταξύ των άλλων η Γεωργία Τσούμπα γράφει στην επιστολή της:

«

Είκοσι χρόνια τώρα, μόνη μου τα περισσότερα από αυτά, προσπαθούσα να κατακτώ τους τρόπους και τα μέσα για να μπορώ να βοηθήσω τα παιδιά μου. Προσπαθούσα και προσπαθώ να βρω ποια δημόσια δομή είναι κατάλληλη για την ξεχωριστή περίπτωση του καθενός από τα δύο μου παιδιά. Γιατί μπορεί τα παιδιά μου να είναι δίδυμα με αυτισμό, αλλά ο Αγγελος έχει βαρύ αυτισμό και νοητική υστέρηση, ενώ ο Νίκος έχει αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (σύνδρομο Asperger). Δημόσιες δομές και υπηρεσίες δεν υπήρχαν, ούτε υπάρχουν για να υποστηρίζουν το νέο ζευγάρι, τη μητέρα που μεγαλώνει ανάπηρα παιδιά.

Αναζητούσα και αναζητώ μόνη μου τις λύσεις με τη βοήθεια φίλων. Προσπαθούσα να εκπαιδευτώ η ίδια και ταυτόχρονα πλήρωνα, όπως και ο πατέρας των παιδιών, τεράστια ποσά από την τσέπη μας για τις ανάγκες εκπαίδευσης, θεραπείας και αποκατάστασης των παιδιών μας. Το σπίτι μου είχε μετατραπεί τα απογεύματα σε ένα μικρό εκπαιδευτικό κέντρο. Το 2000 το υπουργείο ανακοίνωσε την παράλληλη στήριξη, δηλαδή στην περίπτωση παιδιού με μαθησιακή δυσκολία - αναπηρία να διορίζεται ειδικός εκπαιδευτικός για να στηρίζει το παιδί μέσα στο κοινό σχολείο. Εκανα αίτηση και εγώ για την παράλληλη στήριξη του Νίκου. Ο Νίκος τέλειωσε το Δημοτικό, τέλειωσε το Γυμνάσιο και παράλληλη στήριξη δεν έλαβε!!! Για τον Αγγελο, αφού περιπλανήθηκα από κέντρο σε κέντρο, σε δημόσια και ιδιωτικά, τελικά κατέληξε πριν από χρόνια να πάει σε ένα κέντρο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που εμφανιζόταν ως ειδικό για τον αυτισμό, που όμως εγώ και ο πρώην σύζυγός μου καθώς και το ασφαλιστικό ταμείο πληρώναμε.

Ομως όχι μόνο δε στηρίχθηκε το παιδί μας εκεί, αλλά με ευθύνη του κέντρου υποτροπίασε - πισωγύρισε όπως λέμε - και προσπάθειες χρόνων για τη στήριξη και την εξέλιξη του παιδιού μου πήγαν ουσιαστικά χαμένες. Γι' αυτήν την κατάσταση απευθύνθηκα τότε με κλειστό γράμμα στον υπουργό εκείνης της εποχής. Οχι μόνο δεν πήρα απάντηση, όχι μόνο δεν αναζητήθηκαν ευθύνες για το πώς δουλεύουν αυτά τα κέντρα, αλλά και καμία στήριξη δεν είχα όταν αναγκάστηκα να πάρω τον Αγγελο από αυτό το κέντρο και να τον έχω στο σπίτι.

Αποτέλεσμα αυτού του επεισοδίου ήταν να ξεκινήσουν επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες χειροτέρεψαν την κατάστασή του και ταυτόχρονα να εμφανίζει συχνά επιθετικές κρίσεις. Αυτή τη δύσκολη περίοδο την αντιμετώπισα, όπως μπορούσα καλύτερα, με τον νέο σύζυγό μου, ο οποίος δυστυχώς εδώ και έξι μήνες έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Η απότομη αλλαγή περιβάλλοντος στο σπίτι έφερε σε πολλή δύσκολη θέση τα δύο μου παιδιά και εμένα την ίδια βέβαια, πολύ δε περισσότερο τον Αγγελο, ο οποίος άρχισε να εμφανίζει πολύ περισσότερες και επικίνδυνες κρίσεις επιθετικότητας. Ολοι οι ειδικοί και εμείς που μεγαλώνουμε αυτιστικά παιδιά ξέρουμε ότι η απότομη αλλαγή περιβάλλοντος, όπως ήταν η «εξαφάνιση» από το σπίτι του συζύγου μου, επιτείνει τις ανασφάλειες και το άγχος, αφού μην κατανοώντας το αμετάκλητο του θανάτου, συνεχίζουν να αναζητούν το αγαπημένο τους πρόσωπο».

Αντιμέτωποι με τη γύμνια

«Αυτό το διάστημα - συνεχίζει η επιστολή - μετά 22 χρόνια που μεγαλώνω τα παιδιά μου, αναγκάστηκα να δεχτώ για πρώτη φορά να μεταφερθεί ο Αγγελος σε νοσοκομείο, όταν παρουσίασε σοβαρή και επικίνδυνη επιθετική κρίση. Τότε, ο βιολογικός πατέρας του και εγώ ζήσαμε στην πράξη αυτά που ξέραμε θεωρητικά, αλλά και αυτά που παλεύαμε, δηλαδή τα τεράστια προβλήματα και τα αδιέξοδα που βιώνουν οι οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά σαν τον Αγγελο. Την ανυπαρξία δηλαδή εξειδικευμένου δημόσιου κέντρου για την αντιμετώπιση αυτιστικών ατόμων σε κρίση.

Μετά τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις επιθετικότητας αναγκάστηκα να συζητήσω για πρώτη φορά λύση που μου πρότειναν χρόνια τώρα συγγενείς και φίλοι και εγώ αρνιόμουν, δηλαδή το να ενταχθεί ο Αγγελος σε μια κλειστή δομή. Κατάλαβα ότι για το καλό του ίδιου του Αγγελου και του άλλου μου γιου, του Νίκου, το δικό μου αλλά και του πατέρα του, η λύση ήταν και είναι πράγματι ο Αγγελος να ενταχθεί σε μια κλειστή εξειδικευμένη δομή... Μέσω του συνδικαλιστικού μας οργάνου και μέσω φίλων ενημερώθηκε η ηγεσία του υπουργείου για το πρόβλημα και εσείς ο ίδιος προσωπικά, χωρίς να υπάρξει απάντηση και λύση στο πρόβλημα.

Αναγκαστήκαμε να πάμε τον Αγγελο δύο φορές στο νοσοκομείο μετά από κρίση και μας τον επιστρέψανε. Αναγκαστήκαμε, ως προσωρινή λύση, ύστερα από μια μεγάλη και επικίνδυνη κρίση, να ζητήσουμε εισαγγελική εντολή για να νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική του ΨΝΑ που εφημέρευε. Από τότε (18/5/2011) είμαστε αναγκασμένοι, εγώ και ο πατέρας του, να βρισκόμαστε εναλλάξ δίπλα στον Αγγελο από το πρωί μέχρι το βράδυ γιατί δεν υπάρχει καμία υποδομή ούτε η εξειδικευμένη στελέχωση και η επάρκεια προσωπικού για να μπορεί να εξασφαλίζεται η ασφαλής νοσηλεία και αξιοπρεπής διαβίωση του Αγγελου στη συγκεκριμένη κλινική.

Ταυτόχρονα, εμείς και οι φίλοι μας έχουμε προβεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια για να μεταφερθεί ο Αγγελος σε μια εξειδικευμένη δομή για το πρόβλημά του. Εχουμε πάρει άπειρα τηλέφωνα, έχουμε επισκεφτεί μια σειρά κέντρα ξανά και ξανά, έχουμε κάνει αιτήσεις, ενώ η ηγεσία του υπουργείου και η διοίκηση του ΨΝΑ, που είναι ενήμερες, δεν έχουν δώσει καμία λύση ως τώρα. Είμαστε εργαζόμενοι και εγώ και ο πατέρας των παιδιών δουλεύουμε χρόνια, και τίμια βγάζουμε το ψωμί μας.

Εχουμε κάθε δικαίωμα να απαιτούμε από το κράτος, που εμφανίζεται ως "δικό μας", αλλά ζητάει μόνο από μας τους εργαζόμενους να κάνουμε θυσίες, να πάρει τα αναγκαία μέτρα ούτως ώστε τώρα ο Αγγελος να μεταφερθεί σε δομή ανάλογη με την περίπτωσή του. Αυτό το δικαίωμα έχουν και τα άλλα παιδιά, που βιώνουν τα ίδια προβλήματα με τον Αγγελο και οι γονείς τους που έχουν την ίδια αγωνία και απελπισία για να δοθεί μια λύση.

Είκοσι χρόνια δώσαμε τιτάνιο αγώνα εγώ, ο πατέρας των παιδιών, αλλά και ο σύζυγός μου που πρόωρα έχασα, για να μη χρειαστεί τέτοια δομή, όμως τώρα για το καλό όλων αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος και για τα άλλα παιδιά πρέπει να δώσετε τώρα μόνιμη λύση. Υπάρχουν τμήματα σε δομές που είναι κλειστά, ενώ έχουν δοθεί τεράστια ποσά από το κράτος για την κατασκευή τους ή άλλες να υπολειτουργούν ή τα τμήματα να μην είναι καλυμμένα επειδή ζητούν από τους γονείς να πληρώσουν τεράστια ποσά και για την εισαγωγή και για κάθε μήνα παραμονής. Τα στοιχεία τα έχουμε καταθέσει επανειλημμένα στο υπουργείο σας, οφείλατε να πάρετε μέτρα. Δεν το κάνατε, ενώ εμείς εκατοντάδες οικογένειες οδηγούμαστε στην απόγνωση».

Και η επιστολή καταλήγει:

«Ομως, σας λέμε ότι τη δύναμη που αποκτήσαμε για να κρατηθούμε όρθιοι όλα αυτά τα χρόνια για να στηρίξουμε τα παιδιά μας, θα τη μετατρέψουμε σε απόφαση για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά τους και το δίκιο των οικογενειών μας. Αυτά που δε θέλετε να κάνετε για μας, γιατί έχετε άλλες επιλογές και προτεραιότητες, θα τα διεκδικήσουμε μέχρι τέλους, γιατί τα δικαιούμαστε»!

Καταργούν τα πάντα όλα στο "στόχαστρο" τους δεν θα αφήσουν πίσω τους τίποτα

Εκτός εκπαίδευσης παιδιά με προβλήματα όρασης ανασφάλιστων και μεταναστών

Την προκλητική, όπως τη χαρακτηρίζει, απόφαση του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης των Τυφλών (ΚΕΑΤ) να μείνουν εκτός εκπαίδευσης τα παιδιά ανασφάλιστων και μεταναστών καταγγέλλει με ανακοίνωση της η Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση Τυφλών (ΕΣΚΤ). Αποτέλεσμα της πολιτικής περικοπών είναι χιλιάδες παιδιά που χρειάζονται ειδική αγωγή να μείνουν αβοήθητα.

Συγκεκριμένα, η ΚΕΑΤ ανακοίνωσε με επιστολή στους γονείς τυφλών παιδιών ότι είναι απαραίτητη η «επικυρωμένη φωτοτυπία της πρώτης σελίδας του βιβλιαρίου Υγείας του ασφαλιστικού φορέα τους, καθώς και της τρίτης σελίδας, που δηλώνει τη θεώρηση για την αντίστοιχη χρονιά». Επίσης, ζητά τη βεβαίωση εγγραφής στα μητρώα τυφλών, ώστε να επανεγγραφούν τα παιδιά τους στα ειδικά σχολεία τη φετινή χρονιά.

Έτσι, παιδιά των οποίων οι γονείς δεν έχουν βιβλιάριο Υγείας, είτε γιατί είναι άνεργοι είτε γιατί είναι ανασφάλιστοι, δεν θα έχουν την δυνατότητα να εγγραφούν. Επιπλέον, κινδυνεύουν να αποκλειστούν και όσοι δεν είναι Έλληνες πολίτες, δηλαδή τα παιδιά των μεταναστών.

Σύμφωνα με την Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση Τυφλών, οι γονείς των παιδιών με προβλήματα όρασης βρίσκονται σε πανικό, αφού, όντας με συρρικνωμένο εισόδημα λόγω κρίσης, άλλοι απολυμένοι ή υποαπασχολούμενοι, καλούνται να πληρώνουν όλο και περισσότερα για τις θεραπείες και την αποκατάσταση των παιδιών τους ή για τροφεία στα κέντρα ειδικής αγωγής. «Πολλά παιδιά αναγκάζονται να σταματήσουν θεραπείες, φάρμακα, εκπαίδευση επειδή οι γονείς δεν έχουν να πληρώσουν» σημειώνει η ΕΣΚΤ. «Τα τελευταία χρόνια και με πρόσχημα την κρίση η πολιτική που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ και τα στηρίγματα τους θέλουν τους ανάπηρους εκτός της ειδικής αγωγής και άνεργους».

Το περιστατικό αυτό είναι το τελευταίο μόνο από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τελευταία τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Την περασμένη χρονιά σημειώθηκε κλείσιμο της σχολής κωφών, διαπιστώθηκε υποχρηματοδότηση και μεγάλες ελλείψεις προσωπικού πολλών σε πολλά ειδικά κέντρα, ενώ καταγγέλθηκε η μη καταβολή των δεδουλευμένων των εργαζόμενων για πολλούς μήνες.

Όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ πάνω από 1.500 κωφά και πολύ περισσότερα βαρύκωα παιδιά βρίσκονται εκτός ειδικής αγωγής. Συνολικά, ο αριθμός των παιδιών με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες στη χώρα μας που είναι εκτός ειδικής αγωγής ξεπερνά τις 180.000.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ

Είναι ζήτημα "ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ " να μην περασει το εφιαλτικό "μεσοπρόθεσμο " για όλους μας .
ΟΛΟΙ στις 28-29 στην Πλατεία Συντάγματος να μην τους αφήσουμε να μας διαλύσουν την Ζωή .

Η ΜΕΓΑΛΗ ΦΥΓΗ

το μαθημα πάντα αρχίζει απο Α

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟ Ε.Ε.Ε.Ε.Κ ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΡΧΙΖΕ ΑΠΟ -Α- ΜΑΘΑΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΑΓΩΝΑΣ -
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
φωτογραφίες και βίντεο απο την σημερινή κινητοποίηση και κατάληψη της οδού Πειραιώς απο τους Γονείς και τους μαθητές απο το ΕΕΕΕΚ Πειραιά που είναι σε κατάληψη του σχολείου τους απο την Παρασκευή 3/6. και συνεχίζουν

ΟΛΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ Ή ΟΛΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΞΕΡΕΤΕ………………….

Τα άτοµα µε αναπηρία είναι αυτά που πληρώνουν περισσότερο την κρίση

ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΣ - ΧΟΡΕΥΤΗΣ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ "ΜΗΔΕΝΙΚΗ" ΑΝΟΧΗ

«Θέλουµε να ζήσουµε µε αξιοπρέπεια», λέει ο χορογράφος - χορευτής του Χοροθεάτρου ΔΑΓΙΠΟΛΗ Γιώργος Χρηστάκης που συµµετείχε στην κατάληψη των γραφείων του ΙΚΑ, στη δράση της Κίνησης Χειραφέτησης Ατόµων µε Αναπηρία «Μηδενική Ανοχή». Μέλη της διαµαρτυρήθηκαν για την απόφαση του ΙΚΑ οι πολίτες µε αναπηρία να καταβάλλουν συµµετοχή µεγαλύτερη του 25% για να προµηθευτούν βοηθήµατα. Tελικώς, η διοίκηση του ΙΚΑ ανέστειλε την εφαρµογή της απόφασης και οι ίδιοι θα συµµετάσχουν στις διαβουλεύσεις.

1 Γιατί προχωρήσατε στην κατάληψη των γραφείων του ΙΚΑ;

Επειδή θέλουµε να ζήσουµε µε αξιοπρέπεια, ενώ το ΙΚΑ όχι.

Η εγκύκλιος θα οδηγούσε στη φυσική εξόντωση των ΑµΕΑ και στη δηµιουργία κράτους «Ελεύθερου ΑµΕΑ».

2 τι θα συµβεί εάν το ΙΚΑ εµµείνει στην απόφασή του και οι ασφαλισµένοι µε αναπηρία πρέπει να καταβάλλουν συµµετοχή µεγαλύτερη του 25% για να προµηθευτούν τα βοηθήµατα;

Θα παραµένει κλειστό ή ας αλλάξει αντικείµενο υπηρεσιών αφού δεν είναι ικανό να παρέχει κοινωνική ασφάλιση, αλλά κοινωνική εξόντωση.

3 η αναπηρία στην έλλάδα κοστίζει ακριβά;
Το κόστος ζωής ενός ατόµου µε αναπηρία είναι τριπλάσιο από αυτό ενός µέσου ανθρώπου χωρίς αναπηρία, λόγω των αυξηµένων απαιτήσεων που επιβάλλει η συνθήκη της αναπηρίας.

4 Ολο αυτό το διάστηµα οι πόρτες της Γενικής Γραµµατείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων είναι ανοιχτές στα άτοµα µε αναπηρία;

Οι πόρτες µόνο... Γιατί πιο µέσα όλα τα άλλα, µυαλά, ώτα και... η φαντασία παραµένουν κλειστά επ’ αόριστον – ή χειρότερα µη γνωρίζοντα µε ηµεροµηνία λήξης.

5 τα άτοµα µε αναπηρία πληρώνουν περισσότερο την κρίση;

Είναι προφανές αφού σε τέτοιες κρίσεις οι ευπαθείς οµάδες είναι αυτές που εξαθλιώνονται ευκολότερα.

6 Γιατί δηµιουργήσατε την Κίνηση Χειραφέτησης Ατόµων µε Αναπηρία «μηδενική Ανοχή»;

Γιατί οι επιχειρήσεις ακτιβισµού δρουν µε πιο άµεσο, γρήγορο και αποτελεσµατικό τρόπο, όταν ο συνδικαλισµός κωλυσιεργεί. Ετοιµότητα και ταχύτητα εκτέλεσης, διαπραγµάτευση επί ίσοις όροις και αποτελεσµατικότητα. Ακτιβισµός - συνδικαλισµός 5:1.

7 Ο ακτιβισµός είναι κάτι που... εκλείπει από τους συλλόγους των ατόµων µε αναπηρία στην έλλάδα;

Με την κίνησή µας έκανε την πρώτη του εµφάνιση. Είχε αποτέλεσµα και λειτούργησε.

8 Ο συνδικαλισµός στους συλλόγους µε αναπηρία τείνει σε κάτι το παρωχηµένο;

Οσο ο περίπατος της παχουλής και δυσκίνητης θείας Μερόπης σε σχέση µε το σάλτο ενός πάνθηρα. Χρειάζεται να αλλάξουν πολλά στον συνδικαλισµό για να είναι ανταγωνιστικός και αποτελεσµατικόςόπου και όταν χρειάζεται.

9 Πόσο βοηθάει η τέχνη στην αποδοχή της αναπηρίας;

Είναι η αιχµή του δόρατος. Ο εναλλακτικός, αυθεντικός και διαδραστικός τρόπος που έχει διάρκεια και υψηλούς ποιοτικούς δείκτες.

10 Οι αντιδράσεις των θεατών όταν βλέπουν και ηθοποιούς - χορευτές µε αναπηρίες στις παραστάσεις;

Ανυποψίαστοι: ταχυκαρδία, εφίδρωση, συγκίνηση, θαυµασµός, προβληµατισµός. Μετά γίνονται υποψιασµένοι.

11 Χρειάστηκε προσπάθεια για να αποδεχθούν οι καλλιτέχνες χωρίς αναπηρία τους καλλιτέχνες µε αναπηρία;

Σταθερή, συνεχής µε ροή και ρυθµό... ∆ιάδραση, αλληλεπίδραση, εξοικείωση, γνώση.

12 Γιατί δεν βλέπουµε ηθοποιούς µε αναπηρία στο 99,9% των θεατρικών παραστάσεων;

Η ανάπηρη σκέψη, η γοητεία του διαφορετικού και η επιβολή της ηγεµονίας του... «κανονικού».

13 η παράσταση που οραµατίζεστε να ανεβάσετε;

Ανάπηρος χορευτής ετών 11, χορευτής ετών 80, χορεύτρια κιλών 80, high tech τεχνητά βοηθήµατα, η Sylvie, ένας σκύλος, κι εγώ µε την «Ασκητική» υπό µάλης. Τυχαίο; ∆εν νοµίζω...

14 Οι ελάχιστες εµφανίσεις ανθρώπων µε αναπηρία σε τηλεοπτικές σειρές είναι αγκυλωµένες σε στερεότυπα;

Στα πιο σκληρά και άκαµπτα που επιβάλλει η συγκεκριµένη βιοµηχανία θεάµατος. ∆εν θα µας έκανε όµως και πολύ υπερήφανους η συµµετοχή ατόµων µε αναπηρία σ’ένα πεδίο δράσης τόσο κακήςποιότητας.

15 Υπάρχουν χαρακτηρισµοί που είναι απαξιωτικοί για τους πολίτες µε αναπηρία;

Οσοι για τους πολίτες τόσοι και για την αναπηρία... Ρατσισµός, προκατάληψη, στερεότυπα οδηγούν τη λεκτική εκφορά σε οδυνηρές και άστοχες ολισθήσεις.

16 Υπάρχουν µέρη στην Αθήνα που µπορείτε να κυκλοφορήσετε χωρίς προβλήµατα;

Απ’ το σαλόνι µου στοµπάνιο µου... Η µόνη εγγυηµένα ασφαλής διαδροµή στην επικράτεια. Ολες οι άλλες χαρακτηρισµένες ως προσβάσιµες, συχνά κρύβουν δυσάρεστες εκπλήξεις.

17 Οι υπάρχουσες ράµπες;

Ασκήσεις ετοιµότητας.

Πρόχειρες και κακές κατασκευές χωρίς µελέτη. Ενίοτε µεταλλάσσονται και στο πασίγνωστο 24ωρο parking «Ωχ αδερφέ».

18 μία πόλη στην έυρώπη όπου µετακινείστε άνετα µε το αµαξίδιο;
Μία;..Λονδίνο, Βερολίνο, Παρίσι,Μιλάνο,Μαδρίτη, Αµστερνταµ, Βαρσοβία, Μόσχα, Σκόπια, Αθήνα (ωχ... συγγνώµη, άκυρο).

19 Γιατί στην έλλάδα βλέπουµε λίγους πολίτες µε αναπηρία στους δρόµους;

Για τους λόγους που εκλείπουν και σ’ άλλες χώρες βλέπουµε πολλούς. Οικογενειακές ψυχώσεις – φόβος εµφάνειας, ενηµέρωση µέσω εκπαιδευτικού συστήµατος – στάση πληθυσµού, πολιτικός σχεδιασµός – ΜΜΕ, ανύπαρκτες υποδοµές – αφιλόξενο περιβάλλον.

20 τα άτοµα µε αναπηρία συµµετέχουν στις διαδηλώσεις των «Αγανακτισµένων»;

Τελευταία όταν αγανακτούν, ακτιβίζουν.
"τα νέα "