ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΩΦΩΝ ΒΑΡΥΚΟΩΝ ΠΑΤΡΑΣ

ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΩΦΩΝ ΠΑΤΡΑΣ from ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΩΦΩΝ on Vimeo.

Το ζήτημα της ισότιμης εκπαιδευτικής ένταξης σε επίπεδο ιδεολογικό και επιστημονικό είναι εδώ και δεκαετίες λυμένο. Αδιαπραγμάτευτη αρχή, αναγκαιότητα και δικαίωμα: Οι μαθητές με αναπηρία και/ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δικαιούνται (μπορεί και πρέπει) να εντάσσονται στο γενικό εκπαιδευτικό πλαίσιο. Ομως στην πραγματική ζωή - ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου ακόμα και τα στοιχειωδέστερα εργαλεία ένταξης εξακολουθούν ζητούμενα – η επιλογή σχολικού πλαισίου φοίτησης οφείλει να υπηρετεί το ρεαλιστικό κριτήριο της καλύτερης δυνατής μεταξύ των προσφερομένων λύσης.

Το Ειδικό Σχολείο Κωφών - Βαρηκόων Πάτρας υπηρετεί συνειδητά και υπεύθυνα εδώ και πολλά χρόνια την λογική της εξωστρέφειας. Τηρουμένων των αντι – ενταξιακών “αναλογιών” της ελληνικής εκπαίδευσης, πρόκειται για ένα “ενταξιακό” ειδικό σχολείο. Υπό την έννοια ότι συνειδητά και υπεύθυνα (επιχειρεί να) λειτουργεί ως “σκαλοπάτι” για την καλύτερη (πλατύτερη και βαθύτερη) δυνατή κοινωνική ένταξη των Κωφών και Βαρηκόων μαθητών που το επιλέγουν. Αφενός, προσφέροντας εντός του ειδικού πλαισίου την καλύτερη δυνατή “γενική” μόρφωση μιάς και διαθέτει τα απαραίτητα γι’ αυτό “εργαλεία”. Αφετέρου, λειτουργώντας ως πομπός του μηνύματος ισότιμης κοινωνικής ένταξης που έντιμα και επιθετικά απευθύνεται στην ευρύτερη τοπική κοινωνία αξιώνοντας συμμαχία και συνειδητότητα. Η δεύτερη διάσταση της πολιτικής του σχολείου είναι αυτή που παραπάνω ονομάσαμε “λογική εξωστρέφειας”, επ’ αυτής επιτρέψτε μας δυό λόγια παραπάνω.

Το Ειδικό Σχολείο Κωφών – Βαρηκόων Πάτρας, λοιπόν, μεταφέρει το “μήνυμα” του επαρκούς (ενταξιακού) τρόπου εκπαίδευσης των Κωφών και Βαρηκόων παιδιών, ή αλλιώς το μήνυμα της πλήρους δυνατότητας ισότιμης εκπαιδευτικής τους ένταξης, τόσο στην λεγόμενη εκπαιδευτική κοινότητα όσο και στην τοπική κοινωνία. Οι υπεύθυνοι για την λειτουργία του μετέχουν σε διεθνή δίκτυα και συμπράττουν με “ειδικούς της ένταξης” εντός και εκτός ελληνικών συνόρων, για να ενδυναμώσουν το μήνυμά τους με την κρίσιμη “διεθνή πιστοποίηση” της αναγνώρισης και αναγκαιότητας. Στο πλαίσιο αυτό έχουν πραγματοποιήσει ουκ ολίγες εκδηλώσεις – παρεμβάσεις με ευρύ (επικοινωνιακό και ουσιαστικό) αντίκτυπο στην εκπαιδευτική κοινότητα και την τοπική κοινωνία. Παράλληλα, αναπτύσσοντας μιά σειρά από συνέργειες με σχολεία του λεγόμενου γενικού εκπαιδευτικού πλαισίου, ενδυναμώνουν το επιστημονικό και ιδεολογικό περιεχόμενο του ενταξιακού μηνύματός τους με το τεκμήριο της έμπρακτης απόδειξης. Ιδού το “διά ταύτα”, το ακριβές περιεχόμενο του μηνύματος: Κωφά και βαρήκοα ή μη παιδιά “μπορούν και πρέπει” μαζί ! Το μήνυμα εκπορευόμενο από τους λειτουργούς ενός ειδικού εκπαιδευτικού πλαισίου (προϊόντος της προκλητικής ανεπάρκειας ενταξιακών εργαλείων στο γενικό εκπαιδευτικό πλαίσο), δεν μπορεί και δεν πρέπει να αξιολογηθεί με τους ασφαλείς όρους της ιδεολογίας αλλά με όρους της ανασφαλέστατης σημερινής πραγματικότητας. Και υπό αυτούς τους (πραγματικούς) όρους είναι μήνυμα πρωτοπορίας!

Ορθά – κοφτά: Οι γονείς των κωφών και βαρηκόων παιδιών της Αχαϊας που αρνούνται για τα παιδιά τους ένα μέλλον ουσιαστικής αγραμματοσύνης και περιθωριοποίησης υπό τυπική μόνο συνθήκη εκπαιδευτικής ισοτιμίας, είναι μάλλον υποχρεωμένοι να επιλέξουν ανάμεσα στα σημερινά γενικά σχολεία και το ειδικό σχολείο Κωφών και Βαρηκόων Πάτρας, το δεύτερο. Σχηματικά, ανάμεσα στην συνθήκη “εικονικής εκπαιδευτικής ένταξης που υπονομεύει την αναγκαία διαρκή δυναμική ισότιμης κοινωνικής ένταξης” και την συνθήκη “ειδικού εκπαιδευτικού πλαισίου που παρέχει αν μη τι άλλο τα στοιχειώδη εργαλεία γνώσης ώστε η κοινωνική ένταξη να μπορεί σε ύστερο χρόνο να διεκδικηθεί”, προτιμητέα ως ειδική συνθήκη (προϊόν της ισοπεδωτικής δυναμικής των καιρών και εμπεριέχουσα την μηνυματική δυναμική της ανατροπής της) είναι η δεύτερη. Αλλωστε, αρνούμενο την εσωστρέφεια ή αλλιώς την λογική αποσιώπησης της κοινά αποδεκτής ως προοδευτικής “λογικής της ένταξης”, το περί ου ο λόγος Ειδικό Σχολείο της Πάτρας εκθέτει δημόσια τα κριτήρια ρεαλιστικής επιλογής του, εκθέτοντας άφοβα – εμμέσως πλην σαφώς- και όλα τα κριτήρια ανεπάρκειας των λεγόμενων γενικών σχολείων της περιοχής (και όχι μόνο). Με την συγκεκριμένη διπλή “ματιά”, η έτσι και αλλιώς ενδιαφέρουσα “γνωριμία” με το υλικό – πρόσκληση γνωριμίας που οι του Ειδικού Σχολείου Κωφών – Βαρηκόων Πάτρας έχουν ετοιμάσει, γίνεται διπλά ενδιαφέρουσα. Επισκεφτείτε την διεύθυνση http://vimeo.com/38152195 για τα περαιτέρω.

 http://www.truerespect.com.

Εφικτή η ανίχνευση του αυτισμού από τους 6 μήνες ζωής

Ενδείξεις ότι η διαταραχή του αυτισμού είναι δυνατό να διαγνωστεί πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες, παρέχει μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα, που διαπίστωσε ότι υπάρχουν αισθητές διαφορές στα εγκεφαλικά κύματα των αυτιστικών μωρών ήδη από την ηλικία των έξι μηνών.

 

Το κλειδί φαίνεται πως βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο τα μωρά κοιτάζουν τα μάτια των ανθρώπων γύρω τους και στο πώς αντιδρά ο εγκέφαλός τους. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες βάσιζαν τη διάγνωσή τους περί αυτισμού σε συμπτώματα της συμπεριφοράς, που όμως συνήθως εκδηλώνονται ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο έτος ζωής του παιδιού. Η προοπτική πιο πρόωρης διάγνωσης, πριν καν την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων, προσφέρει ελπίδες για μια πιο αποτελεσματική -ίσως ακόμα και πλήρη θεραπεία- στο μέλλον.

Περίπου ένα στα 100 παιδιά, κυρίως αγόρια παρά κορίτσια, εμφανίζει συμπτώματα που ανήκουν στο ευρύτερο φάσμα της διαταραχής του αυτισμού, για την οποία δεν υπάρχει ακόμα καμία θεραπεία, αν και διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορούν να βοηθήσουν.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τον Καναδά και την Αυστραλία, με επικεφαλής τον καθηγητή Μαρκ Τζόνσον του Κολλεγίου Μπίρκμπεκ του πανεπιστημίου του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», μελέτησαν τις περιπτώσεις 104 παιδιών ηλικίας έξι έως δέκα μηνών, από τα οποία τα μισά θεωρούνταν ότι κινδύνευαν με αυτισμό, επειδή είχαν μεγαλύτερο αδελφό με τη νόσο. Ο έλεγχος έγινε ξανά στην ηλικία των τριών ετών, ηλικία στην οποία συνήθως έχουν πλέον εκδηλωθεί τα πρώτα αυτιστικά συμπτώματα.

Τα παιδιά με αυτισμό συχνά δυσκολεύονται να κοιτάξουν στα μάτια κάποιον, έτσι οι επιστήμονες έδειξαν στα νήπια εικόνες προσώπων, τα οποία εναλλάξ είτε κοίταζαν στα μάτια τα μικρά παιδιά, είτε όχι. Ηλεκτρονικοί αισθητήρες προσαρμοσμένοι στον εγκέφαλο των παιδιών κατέγραφαν τυχόν διαφορές στην εγκεφαλική δραστηριότητά τους, ανάλογα με το είδος των εικόνων που τα παιδάκια έβλεπαν.

Όπως διαπιστώθηκε, τόσο στα παιδιά χαμηλού κινδύνου (που δεν είχαν αυτιστικό αδελφό), όσο και στα παιδιά υψηλού κινδύνου (με αυτιστικό αδελφό), τα οποία όμως δεν ανέπτυξαν τελικά αυτισμό τα επόμενα χρόνια, καταγράφηκε μεγάλη διαφορά στα εγκεφαλικά κύματα ανάλογα με το αν κοιτούσαν στα μάτια το πρόσωπο της εικόνας ή όχι. Αντίθετα, στα παιδιά υψηλού κινδύνου, τα οποία όντως αργότερα εμφάνισαν αυτιστικά συμπτώματα, η διαφορά στα εγκεφαλικά κύματα ήταν πολύ μικρότερη ανάμεσα στα δύο διαφορετικά είδη εικόνων.

Ο Τζόνσον πάντως επισήμανε ότι η μέθοδος διάγνωσης δεν είναι ακόμα 100% αποτελεσματική, καθώς υπήρξαν μωρά που έδειξαν μικρές διαφορές στα εγκεφαλικά κύματά τους, αλλά τελικά δεν ανέπτυξαν αυτισμό. Αντίστροφα, υπήρξαν μωρά με εγκεφαλικά κύματα χαμηλού κινδύνου, που όμως ανέπτυξαν αυτισμό αργότερα.

Συνεπώς το τεστ πρέπει να βελτιωθεί πριν εφαρμοστεί στην πράξη, ενώ θα χρειαστούν και περαιτέρω μελέτες σε μεγαλύτερο δείγμα παιδιών. Ανάμεσα στα συνήθη αυτιστικά συμπτώματα, περιλαμβάνονται οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, η αντίσταση στις αλλαγές στη ρουτίνα, οι έμμονες ιδέες με συγκεκριμένα αντικείμενα ή δραστηριότητες, ο ελλιπής συντονισμός, οι δυσκολίες στον έλεγχο των κινήσεων, η απουσία εκφράσεων στο πρόσωπο, η ανεπαρκής γλώσσα του σώματος, η έλλειψη διαπροσωπικής επαφής με τα μάτια, η τάση απομόνωσης και η δημιουργία λιγοστών φιλικών σχέσεων, η ανικανότητα φαντασίας στο παιγνίδι κ.α.

Το φάσμα των αυτιστικών διαταραχών περιλαμβάνει μια μεγάλη γκάμα σοβαρότητας, από τη νοητική καθυστέρηση και τη μεγάλη αδυναμία επικοινωνίας έως πολύ ηπιότερα συμπτώματα, ιδίως σε όσους πάσχουν από το λεγόμενο σύνδρομο Ασπεργκερ.

 /tvxs.gr