σημερα ξυπησα απο τα μαυρα χαραματα ....
δεν ξερω τι ωρα ητανε , δεν ξερω αλλωστε τι ειναι αυτο η ωρα δηλαδη , αλλα ξυπνησαν ολοι και ετρεχαν πρωι πρωι σαν παλαβοι
κανενας δεν μπηκε στο δωματιο μου να μου πει χρονια πολλα .
μονο οταν ηρθε η γιαγια μου η αννα , μπηκε και αρχισαμε τα γνωστα .
α ρε γιαγια .... μου φαινεται οτι ειναι πολλη μεγαλη 83 και βγαλε .... λεει ο πατερας μου μερικες φορες και γελανε ...
εχω την εντυπωση οτι ειναι ακομη στα ποδια της και με βοηθαει εξ αιτιας μου .... ετσι εχω ακουσει να λενε ..... μεταξυ μας την εχω ακουσει να λεει μονη της << παναγια μου βοηθα να μπορω να ειμαι στα ποδια μου , για το παιδι >>
ποιο παιδι ?
δεν νομιζω να λεει εμενα παιδι ......
αλλες φορες με λεει γαιδουρα ...
και τους αλλους δεν τους παρεξηγω το ξερω οτι θα ερθουν το απογευμα με τα σχετικα για τα γενεθλια και << να ζησεις αννουλα ....>> και τα γνωστα

εσας δεν σας βλεπω ζωηρους μονο ενας ,
νανε καλα ο ανθρωπος πρωι πρωι ...
μην εισαστε τσιγγουνηδες ....

α! και να μην ξεχνιομαστε

αυριο απο οτι ακουσα να λεει ο πατερας μου εχει απεργια
πρεπει να παμε γιατι λεει ...<< ρε πουτση μου ετσι οπως παει θα το κλεισουμε το μπ...........>> καλα δεν θα τα πω ολα που λεει γιατι.......